காசிக்குப் போன சன்யாசி (பகுதி-2-KONARK)

மாலை நான்கு மணிக்கு சூரியன் கோவில் எனப்படும் கோனார்க் கோயிலுக்கு சென்ற பொழுது, தொலை தூரப் பார்வைக்கு, ஒரு சிறிய முற்றுப் பெறாத கோயிலைப் போன்ற தோற்றத்தை அளித்தது. அருகில் செல்லச் செல்ல, அக்கோயிலின் பிரும்மாண்டம்,  விஸ்தீரணம், நுணுக்கம் விரிந்து திறக்கிறது.  என்ன ஒரு அமைப்பு? என்ன ஒரு நுணுக்கம்? தங்க நகைகளில்கூட இவ்வளவு வேலைப்பாடு சாத்தியமா என்னுமளவிற்கு கல்லில் கலைவண்ணம். இக் கோயில் யுனஸ்கோவினால் ஹெரிடேஜ் சைட்டாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

கோனா என்றால் மூலை அல்லது கோணம் அர்க் எனில் சூரியன். எனவே கோனார்க்.ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு ராஜா நரசிம்ஹதேவ்  அவர்களால் கட்டப்பட்டது. கட்டப்பட்ட காலத்தில் கடற்கரைஅருகே இக்கோயில் இருந்ததாம் . தற்போது கடற்கரை ஐந்து கி.மி தள்ளியுள்ளது.

கோயில் பெரும்பாலும் சிதைந்த நிலையில் உள்ளது.  கோயிலைச் சுற்றி 24 ப்ருமாண்டமான சக்கரங்கள் செதுக்கப்பட்டுள்ளன; நுண்ணிய வேலைப்பாட்டுடன். விவரிப்பதைவிட ஃபோட்டோக்களே நிறைய சொல்லும்.

கோயில் ஒழுகில், கோயிலின் எதிரே நூறு பெட்டிக்கடைகளாவது வளையல்கள், கரண்டிகள், வாணலிகள், பொம்மைகள், மணிமாலைகள் போன்ற சமாச்சாரங்களை விற்றாகவேண்டும் என எழுதி வைத்துவிட்டார்கள் போல. த.நாவில் தான் அலுமிணியக் குண்டான்களை விற்கிறார்கள் என நினைத்துவிடக் கூடாது, இந்தியா முழுவதும் இதே கதைதான். கொனார்கில் கோயிலின் எதிரே இருமருங்கிலும் மணிகள், மாலைகள், கரண்டிகள், வளையல்கள். பெண்களும் சளைக்காமல் வாங்கித் தள்ளுகிறனர்; ஊர் திரும்பியதும் வாங்கியவற்றை சீண்டக்கூட இல்லாமல். அப்படியே எங்காவது கொட்டிவைக்க. இம்மாதிரிக்கடைகள் கோயிலின் அழகைக் கெடுக்கின்றன. கொஞ்சம் தள்ளி எங்காவது வைக்கக் கூடாதா?

அருகில் உள்ள ஒரு கடற்கரை