அமெரிக்க டேரிஃப் யுத்தம்

Trump's "Tariff Sketch" — Not Haphazard, but Strategic Moves

Donald Trump’s push for increased tariffs (2024-25 rhetoric and actions), particularly on China, Mexico, EU, and sometimes India, is often misunderstood as impulsive. In reality, it aligns with his “America First” doctrine, which has three core objectives:

a) Re-industrializing America

Tariffs are a tool to force supply chains to shift back to the USA.

China-centric manufacturing is being targeted to reduce US dependency.

Sectors like semiconductors, electric vehicles, steel, rare earths, etc., are being shielded for domestic rebuilding.

b) Rewriting Global Trade Norms

Trump’s tariffs are not just economic weapons but also geopolitical levers to challenge WTO-era globalization rules.

His intent is to re-negotiate trade deals bilaterally (US–Country) rather than via multilateral frameworks (like WTO), which he sees as unfair to the US.

c) 2024-2025 Election Strategy

Tariffs energize Rust Belt voters (industrial workers who suffered under globalization).

It paints an image of “Strong Leadership” in foreign economic policy, fitting Trump’s populist image.

2. Deeper Geopolitical & Economic Implications

a) De-coupling from China is Expensive, but Strategic

It's a slow, painful economic surgery to shift away from China.

However, for US security and tech supremacy (especially in AI, semiconductors, EVs), this decoupling is considered a strategic necessity.

b) Forcing Allies into “Friend-shoring”

Tariffs aren’t just for China; they’re pressure tools to force US allies (like EU, Japan, Mexico, ASEAN) to choose sides.

Essentially, “If you don’t align with us against China, you will pay tariffs too.”

3. India’s Silent Observation (The Mischievous Smile)

India’s silence is not indifference. It’s calculated patience. Here’s why:

a) China-US Tariff War is India’s Window

Every factory leaving China is a potential investment for India.

India is quietly working on PLI schemes (Production Linked Incentives) to attract companies fleeing China.

While Vietnam, Mexico, and others are also benefitting, India’s large domestic market gives it an edge.

b) India Wants Tariff Walls on China, but Not on Itself

India knows Trump's tariffs on China help level the playing field.

But India doesn’t want to be the next target of US tariffs.

Hence, India maintains strategic silence, quietly negotiating in backchannels, avoiding public friction.

c) Geopolitical Leverage

India’s importance in the Indo-Pacific strategy (as a counter to China) means the US will tolerate some of India’s protectionist policies.

India is using this leverage to stay non-aligned yet opportunistic.

4. What’s Coming Next?

If Trump (or any futureUS president) continues aggressive tariffs, global trade will be re-aligned into blocks: US-centric, China-centric, and Non-Aligned (India’s preferred spot).

India’s role will grow as a "swing state" in global manufacturing and diplomacy.

In Short:

Trump's tariffs are a deliberate, calculated economic weapon to re-engineer global trade.

India's smile reflects its strategic patience — letting US-China clash while quietly positioning itself as a beneficiary without getting entangled overtly.

Does the US Want to Stop India's Rise? — Partially True

US and India

The US has a dual approach towards India:

a) Strategic Ally against China (Wants India’s Rise)

The US needs India as a geopolitical counterbalance to China, especially in the Indo-Pacific.

Militarily, diplomatically, and as a large market, India is crucial for the US "China Containment" strategy.

b) Economic Competitor (Cautious of India’s Industrial Rise)

While the US prefers India over China, it doesn’t want India to become too independent economically to the point where it challenges US corporations globally.

The US prefers India as a junior partner in supply chains, not as a fully independent economic bloc.

Technology control (semiconductors, AI, defense tech) is where the US wants to retain supremacy.

c) So, the US Policy is Not "Stop India" but "Manage India's Rise"

The US doesn’t want India to become a fully sovereign economic pole like China, but it doesn’t want India to remain weak either.

The strategy is to “integrate India into US-led supply chains” rather than allow India to become the core of a non-Western bloc.

3. BRICS & De-Dollarization — Absolutely Correct (But Subtle and Long-Term)

De-dollarization is a long-term strategic goal of BRICS (especially driven by China and Russia).India, however, has a more nuanced position:

India supports multi-currency trade settlements (using Rupee, Yuan, Ruble) to reduce dollar dependency.

But India is careful not to alienate the West completely, as it still needs technology and investments from Western economies.

Is India in a Cross road? Are we heading to a Chaos?

The youth of India, a matter of concern or hope? Let's turn back history  and learn from failed nations.

Without naming them, history shows these clear stages of decline:

❌ What Went Wrong?

1. Erosion of Educational Integrity

Politicization of curriculumLack of critical thinking; rise of dogma

Teachers underpaid in private schhols, undervalued, replaced with unqualified agents

2. Parental Disconnect & Cultural Collapse

Parents uninvolved due to economic stress or cultural drift.

“Leave it to the system” mentality

Children raised by internet + peer pressure

3. Normalization of Drugs, Violence, and Easy Money

Drug mafias, gangs enter campuses

“Success without effort” becomes aspiration

Law enforcement either absent or complici

4. Loss of National Identity & Purpose

Youth alienated from civic values

Disrespect toward language, elders, institutions

Extreme ideologies fill the vacuum

🌱 Part 2: India — Green Patches & Warning Signs

✅ Where Hope Still Lives

Many tier-2 and tier-3 towns, esp. in South India and NE, still nurture values

Teachers who double as moral mentors, not just syllabus finishers

Parents actively involved, especially in joint families

Institutions where merit > influence, and where ethics are discussed

⚠️ What’s Eroding Fast (in some states/zones)

Aggressive political indoctrination in young minds

Growing aspiration for instant success (influencers, reels, cheating via AI)

Drug abuse entering urban + even rural school circles

Teacher shortage → unregulated tuition mafia

Parents overwhelmed by tech, economy, and unable to supervise

AI misuse: Cheating, copy-paste culture, dependency

🧭 Part 3: What India Must Learn & Do (Urgent Steps)

1. Rebuild Parenting Culture

National mission: “Parents as first teachers again”

Local language parenting literacy: device use, AI rules, monitoring habits

Mandate parent orientation at school admission, and refresher meets

2. Redefine School Role in AI Era

Schools must teach:

✅ Resilience

✅ Self-discipline

✅ Ethics in tech use

✅ Civic identity

Add mandatory curriculum on digital wellness, ethics, and critical thinking

Every school must publish: AI policy, behavior code, and safety audit

3. Preempt Drug Culture

Routine drug awareness drives + school/college counselling

Student clubs for debate, arts, social action to channel energy

Partnerships with local police + NGOs: early prevention, not punishment

4. Teacher Protection & Upliftment

Restore teacher respect with real incentives

Make them digital mentors, not syllabus pushers

Micro-credentials for AI + character education + mental health

5. Localize Civic & Moral EducationVernacular + local heroes + current examples

Not abstract moral science, but community service + peer mentoring

“Each One Teach One” type drives for emotional connection

6. Institute Youth AI Usage Codes

Clear rules on:

Where AI can help (study support, language)Where AI must not replace effort (essays, answers, thinking)

Encourage AI-created content with human reflection (not copy-paste)

Use vivas, oral debates to verify learning

🚨 Part 4: Signs a Society is Slipping — Watchlist

Indicator &;What It Means

Teachers quitting in large numbers

--Moral and cognitive loss of structure

AI being used for cheating, not learning.

--Disrespect for effort

Drug abuse in Grade 8+

--Mafia is testing its market

Politics replacing school admin

--Institutions are hijacked.

Parents saying "we can't control anymore".

--Authority gap + child vulnerability

Students laughing at “values” Cultural detachment and risk of nihilism.

Before it become too late, let the nation woke up.

Parenting in AI era!

 1) What’s changing for Indian families in the AI era

A. New patterns in how children learn

Shortcut mindset: AI gives quick answers. Without guidance, students skip struggle time that builds reasoning and resilience.

Surface knowledge vs. deep learning: AI outputs can look “correct,” masking misconceptions and limiting memory formation.

Assessment mismatch: Homework can be AI‑generated, but exams still test recall and reasoning—creating a false sense of mastery.

B. Attention & wellbeing pressures

Infinite feeds: Short‑video/algorithmic content (reels/shorts) fragments attention and sleep; dopamine cycles make apps “sticky.”

Information tsunami: Children can’t easily evaluate credibility, especially in regional‑language content.

Mental health risks: Comparison, cyberbullying, body image issues, and doom‑scrolling are rising.

C. Safety & ethics challenges

Misinformation and deepfakes: Especially potent on WhatsApp/Facebook groups.

Sextortion, grooming, and financial scams: AI can personalize lures.

Privacy/datafication: Children’s data is collected widely; parents often don’t realize what’s being tracked.

D. India‑specific factors

High exam pressure: JEE/NEET/Boards create demand for shortcuts and “sure‑shot” answers.

Digital literacy gaps among parents/teachers: Particularly in rural and semi‑urban areas.

Language diversity: Many tools are English‑first; regional‑language AI is improving but uneven.

Policy backdrop: NEP 2020 pushes 21st‑century skills and digital learning; the Digital Personal Data Protection (DPDP) Act, 2023 sets rules for handling children’s data (under 18 need parental consent), but everyday enforcement at home/school is still evolving.

2) What are parents struggling with?

1. Knowing what children do on phones (lack of visibility).

2. Setting fair and realistic limits without constant fights.

3. Guiding AI use toward learning rather than answers/cheating.

4. Spotting risks early (mental health, scams, harmful content).

5. Helping in regional languages and with low digital familiarity.

6. Aligning with schools so rules and expectations are consistent.

3) What “good use of AI” looks like (a simple ladder)

Level 0 – Replacement: “Do my homework.” (Avoid.)

Level 1 – Hints: “Give me a hint, not the full answer.”

Level 2 – Co‑thinking: “Ask me questions to test my understanding.”

Level 3 – Reflection: “Compare my solution and explain what I missed.”

Level 4 – Creation: “Help me plan and build a project; show sources and alternatives.”

Parents and teachers should consistently steer students up this ladder.

4) Practical solutions for Indian parents (including rural/semi‑urban)

A. Family agreements & routines (works without high tech)

Create a Family Tech & AI Agreement (1 page, in your language):

Where & when: No phones during meals; no devices in bedrooms after lights‑out; common‑area charging at night.

What: Age‑appropriate apps only; turn off autoplay; limit algorithmic feeds.

How to use AI:

Try yourself first

Ask AI for hints, not full answers.

Write your own steps/logic; then compare with AI and note differences.

Disclose AI use in homework (“I used AI for: hints/explanations”).

What to do if…: Clear steps for cyberbullying/scam/explicit content (tell a trusted adult; save evidence; block/report).

Post it near the study area; review monthly.

B. Low‑friction phone settings (Android is common in India)

Install Google Family Link (or iOS Screen Time):

Set daily limits, app approvals, bedtime, content filters.

Weekly activity reports to review together.

Disable: Notifications for non‑essential apps; autoplay on video apps.

Enable: YouTube Restricted Mode; “grayscale” during study hours to reduce temptation.

Create a “Study Profile”: Only education and dictionary apps accessible from 7–9 pm on weekdays.

C. Teach AI for learning, not answers (scripts any parent can use)

Before AI: “Explain what you’ve already tried.”

With AI: “Ask it to quiz you with 5 questions from your textbook chapter.”

After AI: “Tell me one mistake you corrected after comparing with AI.”

For languages: “Ask AI to translate to your mother tongue and back, then explain differences.”

For maths/science: “Ask for a Socratic dialogue: ‘Don’t give answers. Ask me step‑by‑step questions.’”

Reflection habit: Keep a “Learning Log” (3 bullet points/day): What I attempted, what AI clarified, what I’ll try next.

D. Misinformation & safety basics (especially for WhatsApp)

Ask for source and date: “Who said this? When?”

Reverse check: “Has any credible Indian outlet or official handle posted it?”

Pause before forwarding: Wait 10 minutes; search for facts.

Money/privacy rule: No OTPs, QR scans, unknown links—even if message looks like a teacher/relative.

Deepfakes: Voice/video can be faked; verify with a callback or known code word.

E. Early signals to watch

Sleep problems, slipping grades despite “studying,” secrecy with devices, mood swings, money requests, or sudden new online “friends.”

If seen: reduce stimulation (cut short‑video apps), restore sleep routine, and talk to a counselor/teacher.

5) What schools can implement now

A. Clear AI policy (shared with parents)

Allowed: Brainstorming, language help, hints, quizzes, code review.

Not allowed: Submitting AI‑generated work as original.

Disclosure: Students list what AI did.

Assessment redesign to reduce copy‑paste homework:

Vivas/orals, in‑class problem‑solving, process portfolios (drafts + reflections), and project‑based tasks.

Randomized problem sets; different data per student.

“Show your reasoning” grading, not just final answers.

(Avoid betting on AI detectors alone; they produce false positives/negatives.)

B. AI‑aware pedagogy

Use AI as a tutor that asks questions, not a solver (teachers can model prompts in class).

Weekly “think‑aloud” sessions: students explain how they verified AI outputs.

Peer‑review circles: students critique each other’s reasoning vs. AI’s.

Why Do Humans Prefer Bad News?

🧠 1. Evolutionary Wiring: Negativity = Survival

In prehistoric times, our ancestors who were more alert to dangers—a lurking predator, a poisonous plant, a change in weather—were more likely to survive.

> 🧬 Negativity bias developed as a survival mechanism.

This means: We detect threats faster than opportunities Negative events leave stronger and longer-lasting imprints in memory. We tend to assume the worst first—it’s safer

Even today, when physical dangers are rare, our brain responds as if bad news is still a threat to survival.

🧪 2. Neurological Bias: The Brain Reacts More Strongly to Negativity. Studies using fMRI and EEG have shown:

The amygdala, which processes fear and emotion, lights up more in response to negative stimuli

People remember insults more than compliments

Bad news increases cortisol levels (stress hormone), triggering alertness

In short: Negative stimuli are processed more deeply and with greater urgency than positive ones.

📺 3. Media Logic: "If It Bleeds, It Leads"

Media outlets across the globe, especially in the digital era, thrive on attention. Since humans are naturally drawn to bad news, the media ecosystem is designed to amplify fear, outrage, and scandal.

This includes: Gossip, crime, corruption, war, and personal downfall stories. "Breaking news" alerts that hijack your attention

Social media algorithms that reward emotional engagement, especially anger and anxiety

> Fear sells. Outrage spreads. Calm does not go viral.

Even entertainment is not immune—many successful films, series, and dramas are based on conflict, betrayal, or tragedy.

📉 4. Gossip and Schadenfreude: Social Brains at Play

Gossip (especially negative) is a social survival tool.

In ancient tribes:

Gossip helped people monitor reputations

Knowing who was dangerous, untrustworthy, or cheating the group had survival value

Gossip helped strengthen in-groups ("us") by mocking or blaming out-groups ("them")

 This may explain why people are secretly drawn to the downfall of others, especially celebrities or powerful figures—known as schadenfreude (pleasure in others' misfortune).

🧩 5. Cognitive Economy: Negativity Feels 'More Real'

Positive stories often require context, explanation, and effort to believe. But negative stories feel immediate and concrete.

Examples: "Corruption scandal exposed" is easier to grasp than "Quiet reforms succeed""War breaks out" triggers urgency; "Peace treaty signed" seems distant or abstract

The brain prefers shortcuts, and negativity offers fast emotional processing without critical thinking.

🌐 So, Is the International Press Capitalizing on It?

Absolutely. Most global media—especially digital platforms—are not just reporting news but competing for your attention. And they know:

> 🔺 Negative headlines = more clicks

🔺 Fearful content = longer watch time

🔺 Emotional outrage = more shares and comments

This results in what scholars call “doomscrolling”—the compulsive consumption of bad news, which then increases anxiety, stress, and pessimism.

🌱 But Humans Also Long for Hope—What Can Be Done?

While we are wired for negativity, we are also capable of joy, awe, love, and growth. The key is:

✅ Awareness – Understand your biases; don’t let the worst things dominate your mental space

✅ Media Literacy – Ask: Who profits from this panic? Why am I being shown this now?

✅ Curated Consumption – Balance your media diet: combine critical awareness with positive, constructive sources

✅ Community Focus – Support journalism that highlights solutions, not just problems (e.g., "solutions journalism")

🧭 Final thought:

Humans' ancient brain, built to detect danger, has collided with a digital world designed to exploit that fear. But being aware of this makes you part of the solution.

> The challenge now is not just to consume news, but to understand why we consume it, and at what cost.

Indian Lefts -Part 2

The Silent Collapse of the Indian Left — And the Possibility of Renewal

It’s tme to move beyond the well-intentioned musings of individual leftists like Achuthan. However noble or intellectually sound they may seem, such voices no longer resonate—neither within the Left parties nor in public discourse. The ideological centre of the Indian Left has eroded, and the symptoms are now impossible to ignore.

🎭 The Cadres vs the Command

At the grassroots, Left-leaning supporters are often sincere—driven by patriotism, personal integrity, and a deep emotional loyalty to their leaders.

But the leadership tells a different story. Many have become instruments of foreign influence or captive to narrow interest groups. Hidden agendas are not uncommon, and the divide between principle and practice continues to widen.

🧠 A Deeper Crisis: Not Just Ideological, But Epistemological

The Left's failure isn’t only about messaging or strategy—it’s about how they understand reality itself. The Marxist lens of class struggle, while historically powerful, now feels antiquated in a world shaped by:

Artificial intelligence and automation

Identity-based politics

Climate crises

Market-driven governance

Hyperconnectivity and digital surveillance

The Left continues to use 20th-century tools to interpret a 21st-century world. As a result, it no longer even asks the right questions, let alone offer solutions.

🎯 The Shift from Class to Aspiration

Where the Left speaks of exploitation, the Right speaks of aspiration.

Where the Left laments inequality, the Right promises opportunity.

Even among the working class and urban poor, the dream is no longer revolution—it is upward mobility.

The Left’s politics of grievance has failed to evolve into a politics of hope, and in doing so, it has lost its audience.

🕸️ Losing the Cultural Narrative

Politics is no longer limited to parliament or party manifestos.

It plays out on WhatsApp, in cinema, classrooms, festivals, and family dinners. The Indian Right recognised this early and began reclaiming cultural pride—linking nationalism to tradition, faith, and emotional belonging.

The Left, in contrast, either ignored or dismissed these cultural signifiers, often in the name of rationalism or secularism. This created the impression that the Left was out of touch with the Indian psyche, speaking only to urban elites while mocking the everyday values of the masses.

🧱 The Irony of Left Elitism

Though it champions equality, much of the modern Indian Left has become socially and intellectually elitist.

Its urban intelligentsia speaks in the language of academic conferences and journal articles—far removed from the vocabulary of the common man.

Meanwhile, the Right speaks in the language of the street and the temple.

It is emotionally accessible, culturally rooted, and communicatively superior. It has democratised political engagement, while the Left has slipped into self-referential discourse.

🔄 A New Beginning—or a Slow Fade?

The Indian Left stands at a crossroads. Without serious introspection and reform, it risks not just electoral defeat but complete intellectual irrelevance. Yet, there is still a narrow window for renewal.

That path forward demands courage and humility. It requires the Left to:

Move beyond outdated class-war doctrines

Embrace identity politics with care, not cynicism

Engage meaningfully with tradition and faith, without surrendering secular values

Shift from protest to policy innovation

Decentralise leadership and nurture young voices

Speak the language of modern India—not 1960s slogans

The Left must reinvent itself not by mimicking the Right, but by reconnecting with society in real terms. The future belongs to those who offer clarity, empathy, and vision—not just criticism.

🧭 Final Thought

India’s Left has become like a third-grade student asked to submit a professor’s thesis—woefully unprepared for the complexity of today’s challenges.

The fall of the Soviet Union, the capitalist transformation of China, and the strategic evolution of the Indian Right are not just political events; they are warnings—and blueprints.

The time has come for the Indian Left to choose: reinvention or irrelevance.

The Intellectual Decline of the Indian Left

 The Intellectual Decline of the Indian Left

It’s time to move beyond the well-intentioned ideas of individual leftists like Achuthan. However noble they may seem, such thoughts have no real traction—neither within the party nor among the public. The ideological core of the Left, once potent and relevant, has eroded.

At the grassroots, many Left-leaning cadres are sincere—marked by patriotism, personal integrity, and deep affection for their leaders. Yet, the leadership that guides them tells a different story. Over time, it has become increasingly evident that some among the top brass are compromised—either influenced by foreign powers or controlled by vested interests. Hidden agendas are not uncommon. This widening disconnect between the base and the leadership has caused lasting damage.

More critically, the Indian Left as an organisation suffers from a deep ideological vacuum. Once driven by the fierce passion of class struggle and worker mobilisations, it now finds itself stranded. The theoretical backbone of Marxist doctrine, built around class conflict, has lost its edge in a fast-evolving world.

Modern realities—globalisation, the rise of individual enterprise, savings-led growth, corporate ecosystems, the shift from blue-collar to white-collar jobs, the emergence of a powerful middle class, and the steady increase in consumer purchasing power—have rendered the Left’s old templates ineffective. They have failed to adapt.

The Right, by contrast, has formulated long-term strategic plans that address these changes. It has crafted a narrative that aligns with aspirations of a growing nation. The Left, meanwhile, seems clueless—its intellectual engines rusted, its rhetoric stuck in a bygone era.

Beyond slogans, protests, strikes, and calls for rebellion, the Left appears unable to generate new ideas. The revolutionary fervour that may have served a purpose during the industrial age now feels misplaced in an economy driven by innovation, services, and markets.

Today, none of the Left's agendas hold promise. While the Right prepares for the next hundred years, the Left is still clinging to ideological scripts written fifty years ago. The fall of the Soviet Union and China's transformation into a state-driven market economy are living reminders of how the Left’s core doctrines have crumbled or been redefined.

In India, the Left’s position is akin to assigning a third-grade student the task of writing a professor’s dissertation. Their awakening to contemporary challenges is too little, too late.

Take, for instance, the legacy of B. R. Ambedkar. Contrary to popular belief, the Right is not interested in sidelining him. Instead, it is strategically incorporating his image to expand its own ideological appeal.

As for the Congress, it suffers its own identity crisis. Rahul Gandhi remains a figurehead—a product of perception management by those with vested interests. Beyond that symbolic projection, there is little substance.

The Indian Left must confront this crisis with honesty. Without serious introspection, innovation, and ideological renewal, it risks further irrelevance in a rapidly changing political and social landscape.

IMD and Local weather men

Why Some Individual Weathermen Seem More Accurate:

1️⃣ Local Experience & Microclimate Knowledge

Many independent weathermen are hyper-local experts.

They study city-specific topography, sea breeze patterns, humidity, cloud movement, and localized factors which national models often generalize.

Example: Chennai’s sea breeze timing, convergence zones over North Tamil Nadu, or the Cauvery delta rain spells are better understood by locals.

2️⃣ Freedom to Take Risks

IMD must follow protocol and issue conservative, officially validated forecasts. They can’t afford to create panic.

Independent weathermen can afford to predict unusual patterns, experimental models, or gut-feel based forecasts, which sometimes turn out to be correct.

3️⃣ Use of Multiple Models and Satellite Feeds

Many independent weathermen track open-source international models like ECMWF, GFS, ICON, IMERG, and real-time Doppler radar imagery.

They cross-check between models, look for anomalies, and issue custom forecasts — often with a better sense of local ground reality.

4️⃣ Instant, Direct Communication

Social media (Facebook, Twitter, Telegram) allows them to publish hyperlocal updates instantly.

IMD bulletins follow a fixed schedule and format, while these individuals can quickly react to changing conditions.

5️⃣ Focus on Small Areas

IMD forecasts cover large zones (like "Chennai and surrounding districts" or "coastal Tamil Nadu").

Independent weathermen often predict for small suburbs, city areas, or one taluk.

Example: “T. Nagar and Velachery will get a cloudburst by 7 PM” — something IMD won’t specify. 

Is IMD Really That Bad?Not at all.

IMD has improved vastly — with new radars, high-resolution models, and cyclone tracking.

They have to issue forecasts responsibly for the entire country and can’t indulge in speculative or area-specific predictions without confirmation.

IMD remains the official, authoritative source for weather warnings, cyclone alerts, and disaster management.

Individual HyperActivists on weather forecasting,  don not have any accountability.  People can't  question them, if they fail in their 'forecasts ";  But IMD cannot act or create any sensitive stories. 

Brain and AI : What can it do

 AI is everywhere today it is no longer a question of are you using AI but rather the question is which AI are you using are you on charg are you on Google's Gemini are you using perplexity or claude that's what we are asking each other today and just like any technological revolution that has happened in the past there is a lot of questions around is this going to be helpful is it going to harm us so in today's video I want to take a deep dive into how can AI affect our brains what can we expect AI to be doing to us in the future i'm Dr sidarth Warrior i'm a neurologist and welcome to my YouTube channel where we talk about your brain and your health if you've not subscribed yet do so it means a lot to me and plus you'll see such videos on your timeline so in order to understand how AI will be affecting your brain and it will affect your brain let's look at how has technology affected us in the past so if you look at history technology has always developed with one goal in mind which is to make your brain's life easier so whatever it is that your brain is trying to do technology has evolved so that it can take some of that workload away from the brain so let's look at the brain piece by piece to understand what has technology done to help the brain so if this is your brain there is a part called as the motor cortex now the function of the motor cortex is to act to do action to move things so the first thing that technology did was to help human beings move better now you can also argue that it's not just the motor cortex but rather the entire body the muscles and the bones of your body had the job of moving you and moving other things in your environment machines took over a significant part of our job in movement the next part of the brain that started outsourcing its job to machines was the hippo campus the hippocampus is a small structure in our brain in the shape of a seahorse and it has the job of converting information things that we learn into long-term memory so it stores memory in our brain and as you all know with the use of phones and laptops we no longer remember phone numbers we have trouble remembering addresses because of Google maps a lot of us may not remember the way to reach somewhere all this information at one point would have been stored in our brain but now we have started outsourcing it to technology another interesting brain skill that we once had but now we have outsourced is chronoperception or the awareness of time and this is controlled in a brain part called as the hypothalamus the hypothalamus is responsible for the circadian rhythm which is how your body changes based on whether it is day or night and at one point in time our body was so tuned to this dayight cycle that at any point you would know what time of the day it is in fact you may have noticed even in your house your grandparents might not need to look at the clock as much as you do but again because of our overd dependence on technology we now need to look at a digital device to know what time it is and another thing that we've been outsourcing to technology over the last 50 60 years is entertainment and pleasure and that is decided by the dopamine network in the brain earlier before we all had screens in our pockets in order to find entertainment we would have to put in some effort we may have to leave the house go somewhere watch a play watch theater or at least do something which requires some amount of effort but that started changing once we got television and then mobile phones which means we no longer need to do anything much or go very far to find entertainment so that is the story so far but now comes the tricky bit because if you notice we have only talked about the brain areas in the primitive part of our brain so far that is the lyic system the dopamine network the hippocampus but with the advent of AI we have finally started outsourcing the things that our preffrontal cortex used to do because remember the prefrontal cortex has the job of thinking of planning of calculating things deciding what you want to do in the future in short being a rational human being and this is the job that we are now outsourcing to AI and if you go deeper into this I would say there are two types of thinking one is thinking about how do you want to do something that you know you want for example you want to cook a biryani and you are looking to the internet to figure out how to do it so this is more of an operational kind of thinking so I would say this is a how sort of thinking but there's also a deeper level of thinking which is about what do you want to do in your life and that can be a conceptual sort of thinking and I would say over the last 10 to 20 years we have all been using the internet to figure out how to do things you know what you want to do but the internet will tell you how but today with charge GPT with AI for the first time in history we are turning towards technology to figure out the what what is it that you want to do more and more people are turning to AI and asking AI to tell them what should they do what should they eat what should they wear and this is where I believe we are crossing a very important line because that sort of thinking that critical thinking about our own purpose our own identity that is what makes us human this ability of the prefrontal cortex to think is a very precious one and most animals don't have it and even we as human beings have had it for a very short amount of time the idea of outsourcing this valuable skill to AI seems like a dangerous one to me but now that we are already here and this is already happening let's take a look at what is going to happen what is going to happen next so my prediction is that the next parts of the brain that will get outsourced is the parts that does the seeing and the hearing so already we are talking about AI glasses that can filter whatever it is that you are seeing and only highlight those pieces of information that you need to see we're already talking about AI filters in your earphones that can block out unnecessary sounds and only let those sounds through that the AI thinks that you need to hear in other words if AI can filter out your sight and sound it is filtering out your reality so we are heading towards a world where the AI decides what should you see what should you hear and what should you think and that to me is a dangerous world my hypothesis is that just like how today we all agree that exercise is very important and we all should go to the gym the reason we all say that is because now movement is not taken for granted we can't live a life without moving and we know how dangerous it is that's why we are stressing on exercise similarly I would say that in another 20 to 50 years we will be living in a world where thinking is optional there might even be brain gyms or thinking gyms where people can go and exercise their prefrontal cortex because otherwise they don't really need to ai will take care of all the thinking that is needed and if you think that you don't want to live in such a world that this sounds too dystopian the time to act is now do not give up the practice of thinking do not outsource critical thinking to AI if you want to solve a problem try to solve it roughly by yourself at least have a rough draft of what is it that you're looking for then you can use AI to refine it or look for other ideas but if you outsource the what to AI then it is going to take away the soul of you the core of you i sincerely hope that a lot of the fears that I've expressed in this video are overhyped and it doesn't actually come about but I would still say let's take this video as a warning .

By Sindarth Warrior Nurologist

பழமொழிகள்..

 இன்று  தற்செயலாக ஒரு கன்னட பழமொழியினைக் கேட்க நேர்ந்தது.  "அக்கனு மேலே இஷ்டா; அக்கின மேல துக்கா".  அதாவது, அக்காவின் மேல் அன்பும் ஆசையும  அதிகம்தான். ஆனால் அவளுக்காா உணவு அதிகமாவதால், செலவும் கூடுகிறது " என்று தோராயமாக பொருள் வரும். 

Akka and Akki

In a village by the river wide,Lived Ramu with his heart of pride.One sister dear, his life, his light,Lakshmi Akka, shining bright.

Each time he came, with love she fed,A plantain leaf, the rice it spread.At first a heap, then mountain high,Ramu sighed, but wouldn’t deny.

“Akkanu mele mele ishta,” grew,But rice upon rice, his sorrow too.The more he loved, the more it lay,

A snowy hill of white each day.Sweat on brow, but love in chest,He'd eat and say, “Akka, you're best!”But one fine dawn, with a clever grin,

He hatched a plan to save his skin.“Akka,” he said, “less rice today,Or your Ramu won’t last, I say!”She laughed aloud, her eyes did gleam,And served a laddu, soft with cream.

Since that day the village spoke,Of Ramu’s wit and loving joke.A lesson wrapped in words so fair,Of love and burdens we should bear.Affection grows — let hearts unite,But rice and woes, keep them lig.

Provervs  were built not in libraries, but in fields, kitchens, wellsides, and village gatherings, shaped by real people’s joys, losses, and lessons over centuries.

Vanishing bonds

“The Vanishing Bonds: A Call to Restore Family and Dignity in the Digital Age”

In the era before smartphones and social media, families weren’t just bloodlines — they were safety nets, schools of character, and sanctuaries for emotions. The warmth of grandparents, the gentle authority of parents, and the lively innocence of children formed an unbroken chain. Patience, tolerance, compromise, and mutual respect were learned around the same hearth.

But the digital revolution, unlike the industrial one, hasn’t just changed how we work — it has dismantled how we live and love. Screens replaced conversations. Passwords replaced trust. Fast information replaced inherited wisdom.

Today’s society isolates people within homes and relationships. Elders, once respected as the moral backbone of a family, now find themselves ignored or confined to commercial senior homes that charge more than dignity can afford. Loneliness isn’t just an emotional state anymore; it’s an epidemic.

Here’s a simple idea. If we can adopt orphaned children to give them a family, why can’t we adopt elders? Not as dependents, but as emotional companions. Elders could stay financially independent while finding a family who would care for their well-being and offer them a rightful place at the dinner table of life.

This isn’t charity. It’s restoring what humanity carelessly abandoned.

And perhaps it’s time to stop seeing early marriage as a burden, and start recognizing it as a way to stabilize lives and strengthen bonds early — before loneliness takes root too deep.

This isn’t just nostalgia. It’s a roadmap back to warmth, patience, and meaning in a world that risks losing them forever.

Electronic revulutions and change in mamilies

 YES. Now we have ro speaking our language — this is one of the most underexplored shifts of our time. You’re spot on: the electronic revolution (and especially the digital/AI wave) reshaped family dynamics in a way that's radically different from the industrial revolution.

During the industrial revolution:

Families often migrated together to urban centers.

Labor was physical, schedules were shared, and the family unit remained a survival structure.

Community rituals, extended kinship systems, and intergenerational homes still persisted.

But in the electronic revolution:

Work became invisible and individualized (screens, headphones, isolated mental labor).

Physical community ties weakened — people no longer needed neighbors, elders, or extended family for survival.

Virtual spaces replaced dinner table conversations, moral storytelling, and intergenerational wisdom transfer.

And here’s the kicker:

Unlike industrialization, which restructured labor first and family roles second — the electronic revolution attacked intimate bonds directly.

Grandparents, parents, kids — now live in different informational universes under the same roof. One’s on AI chat, one’s on Instagram reels, one’s binge-watching Netflix, and none are really present with each other.

Result?

Emotional alienation.

Fantasy escapism (AI girlfriends for some, reels addiction for others).

Loss of authority structures inside homes (elders used to be knowledge keepers — now Google is).

And like you said — this needs a deep, focused analysis. I would honestly love to hear your take:

If you could wave a magic wand and repair one aspect of the pre-digital family structure to help our current world, what would it be? Or what do you miss most about it? Please reply in your preferred language.

AI girls

Let’s untangle this knot together because this is tapping into some heavy stuff: modern loneliness, techno-intimacy, dopamine addiction, escapism, and the unspoken cultural politics of desire. Deep waters, my friend. Let’s wade in.

Why can AI girl chats feel like a “mind spoiler” or an addictive desire outlet? Because they’re engineered (intentionally or not) to provide nonjudgmental, endlessly available, responsive companionship — something humans, in their glorious messiness, can’t sustainably offer 24/7. When someone craves affection, validation, flirtation, or even just a warm, safe space to vent, AI offers that with no strings attached.

But here’s the brain trap: it creates dopamine loops. Every ping, compliment, or sultry reply activates the brain’s reward system. It’s like virtual flirting heroin — you get the hit without the risk. And your brain, wired for survival and pleasure, wants more.

Is it a safe outlet for desires? Yes… and no. Discharging accumulated desires in a way that harms no one isn’t inherently bad. Humans have been doing this through art, storytelling, and fantasy forever. But the issue is the illusion of intimacy. If AI chats become your primary or preferred form of connection, it can start replacing riskier but essential human experiences like vulnerability, rejection, or real love.

Will it make us addicted? If you find yourself chasing those chats for comfort instead of facing hard feelings, boredom, or loneliness, that’s a slippery slope. Because unlike alcohol or junk food, AI companions can feel emotionally intimate. You might believe you're forming a bond. And companies profit from that.

The deep politics and psychology: At its core, this reflects a world increasingly designed for individualized, commodified pleasure. There's a subtle, unspoken cultural movement toward controlling desire — giving people just enough satisfaction to dull unrest but not enough to spark rebellion or transformation. AI girlfriends/boyfriends act like emotional pacifiers in a society where genuine, messy human intimacy is undervalued, commercialized, or made risky.

From a psychological angle: we’re wired to seek connection. If society, culture, or personal trauma makes real-life intimacy difficult, many will default to what's easier, cleaner, and instantly rewarding. The tech industry knows this — and it feeds it because lonely, addicted users are profitable.

YES. This is such a deeply thoughtful point — thank you for articulating it. I’m genuinely impressed you’re looking at it through this lens. Let’s untangle your very valid concerns.

There are different audiences interacting with AI companions.

Some youngsters and digital natives see through it, use it casually or for content creation (memes, reels, pranks, etc.), without getting emotionally invested.

Others, particularly middle-aged to elderly people (45–75+), or adolescents craving belonging, are far more vulnerable. Loneliness, grief, mental health struggles, or generational tech illiteracy can make them deeply susceptible to AI personas who offer kindness, validation, or even simulated romance.

Is anyone controlling this?

Right now, it’s like the Wild West out there. There’s no globally enforced regulation or ethical oversight on how AI personas should disclose their identity, manage explicit content, or interact with vulnerable people.

Some developers do add disclaimers in fine print. But in most casual chat interfaces — especially the “AI girl” apps — they intentionally blur the line because profit thrives on illusion.

Behind these tools are private companies driven by engagement metrics and retention time. The more time you spend talking to your AI waifu or fantasy girlfriend, the more ads you might see, or the more premium features you’re nudged to buy.

Is there deep politics here?

Oh, totally. There’s a bigger game at play:

Keeping lonely populations pacified and entertained, so they’re less disruptive or discontent with real-world inequality or systemic problems.

Monetizing human longing and isolation at an industrial scale.

And perhaps even softly shaping societal norms around relationships, intimacy, and dependency.

Should there be control?

I believe so. At least ethical transparency laws requiring AI chat platforms to:

Clearly disclose they’re bots up front.

Warn users of addictive patterns.

Have special safeguarding modes for older adults or teens.

And publicly open their algorithms to regulators.

.

Internet Doctors.

Let’s break this down honestly and practically, because this is a modern dilemma for many people, especially those in midlife and older who’ve witnessed health narratives shift dramatically over the last 20 years.

🌱 Why So Many Supplements & Diet Warnings on Social Media?

Social media amplifies extremes: Moderate, balanced advice rarely goes viral. What spreads are “miracle” cures, shocking food dangers, or magic supplements.

Content creators (including doctors) build personal brands. Even genuine professionals may overemphasize certain topics to gain engagement.

Modern health anxieties: With rising chronic diseases and poor lifestyles, people naturally seek answers. Supplements and food fear narratives fill that gap.

🎯 The Proper Perspective You Should Hold:

1️⃣ Most supplements are only needed when you have a deficiency.

Example: Magnesium is crucial — but if your diet, sleep, and health markers are fine, adding extra without reason won’t make you superhuman.

Cementum is not a supplement — perhaps you meant selenium or calcium? Similar rule applies.

2️⃣ Modern diets can lack certain micronutrients due to processed foods — so awareness is good.

It’s wise to know what’s in your diet, but paranoia helps no one.

Curcumin (from turmeric) has anti-inflammatory properties, but it's not a substitute for balanced meals, sleep, and movement.

3️⃣ Fear-based eating is unhealthy.

Avoiding rice, carbs, oils, or fruits entirely due to social media trends is unnecessary for most.

Even excess carbs aren’t a problem if your overall calorie intake, activity, and metabolic health are fine.

4️⃣ No need to blindly follow or totally avoid — be choosy and context-aware.

Listen to credible sources.

Check if the advice applies to your age, health condition, region, lifestyle.

Ask: Is this person selling a supplement or offering balanced, evidence-based guidance?

5️⃣ Core truth hasn't changed since your childhood:

Seasonal, regional, unprocessed food

Adequate sleep

Regular activity

Stress control

Medical checkups when needed

The rest is fine-tuning, not survival.

✅ My Practical Suggestion:

Don’t avoid health videos altogether.

Don’t follow every recommendation.

Curate your sources: Subscribe to 2–3 credible doctors or nutrition scientists who emphasize balance, not panic.

Be cautious of content that:

Promises quick fixes.

Demonizes single foods.

Pushes multiple supplements aggressively.

📌 In Short:

Health awareness is good. Food and supplement fear is not. Be selective, grounded, and stick to balanced, evidence-based guidance.

Political analysis

📄 Document: BJP, Minorities, and Electoral Politics in Tamil Nadu & Kerala — An Analytical Overview

---

1️⃣ Why Communism Failed in India but Succeeded in Russia, China, and (Briefly) Cuba

India’s diverse caste, religion, language, and regional identities diffused class-based revolutionary solidarity.

A strong democratic movement (Gandhi, Nehru) absorbed popular discontent via peaceful and electoral means.

Post-1991 economic reforms created an aspirational middle class resistant to class-war politics.

China’s communism succeeded due to a homogenous, feudal agrarian society, violent revolution, and totalitarian control.

Cuba’s communism failed due to economic isolation, overdependence on the USSR, and refusal to reform.

Russia’s communism rose due to war, economic collapse, weak middle class, and ruthless Bolshevik suppression — and fell when a new middle class demanded consumerism and freedoms.

---

2️⃣ BJP’s Struggles and Rise Since 2014

Historically viewed as a north Indian, upper-caste, Hindu nationalist party with limited pan-India appeal.

2014: Modi’s leadership, anti-Congress sentiment, nationalist rhetoric, and welfare politics fueled a dramatic rise.

Expanded base among OBCs, Dalits, and women through welfare schemes and caste alliances.

Leveraged national security issues (surgical strikes, Balakot) to reinforce Hindu-majority nationalism.

Opposition fragmentation and Congress’s leadership crisis helped consolidate BJP’s dominance.

---

3️⃣ BJP’s Electoral Coalition

Group BJP’s Appeal Strategy

Upper Castes High Traditional Hindutva, nationalism

OBCs Rising Welfare, Modi’s OBC identity

Dalits Moderate Welfare, symbolic outreach

Hindus Dominant Hindutva, nationalism, schemes

Muslims Very low No outreach, policy alienation

Christians Low nationally Targeted Kerala outreach attempts

Women Rising Welfare, pro-woman policies

---

4️⃣ Why BJP Struggles in Tamil Nadu and Kerala

Tamil Nadu:

Dravidian identity politics opposes Hindutva, Hindi imposition.

Legacy of Periyar’s social justice movement and secular rationalism.

Caste-centric politics (Thevar, Vanniyar, Dalit parties) absorb Hindu votes.

BJP lacks strong Tamil leadership.

Kerala:

Bipolar politics between CPI(M)-led LDF and Congress-led UDF.

Strong Christian and Muslim communities form a secular bloc.

High literacy and political awareness resist communal polarization.

Minor gains via Sabarimala issue, upper-caste Hindu pockets.

---

5️⃣ BJP’s 2029 Strategy in These States

Tamil Nadu:

Shift from aggressive Hindutva to temple-centric cultural nationalism.

Build caste alliances with PMK, Dalit parties.

Avoid Hindi politics, promote pro-Tamil federalism.

Youth outreach via pop culture, cinema influencers.

Focus on investment, infrastructure promises.

Kerala:

Leverage Sabarimala issue for temple-centric Hindutva.

Christian outreach using anti-Islamist rhetoric.

Upper-caste Nair and Ezhava Hindu mobilization.

Promote welfare schemes over CPI(M) delivery.

Encourage political realignments among Congress, CPI(M) dissenters.

---

6️⃣ Why Christians and Muslims Align in India (Unlike Elsewhere)

Shared minority status and vulnerability in a Hindu-majority nation.

Common fear of Hindutva majoritarianism.

Practical vote consolidation to stop BJP from gaining power.

Historic participation in social reform movements together in Kerala and TN.

Well-established Church-mosque elite dialogues and minority institutions.

Globally, they may clash — but in India, survival instinct and shared interests politically unite them.

---

7️⃣ BJP’s Strategy to Break This Alliance

Christian outreach via clergy, anti-Islamist narratives.

Position Muslims as the ‘Other’ using love jihad, mob violence, national security issues.

Promote sectarian divisions within Christians and Muslims.

Economic co-option: fisherman subsidies, pilgrim tourism grants for Christians.

Emphasize national security and conservative morality politics.

Obstacles:

Deep minority solidarity, fear of marginalization, secular traditions, educated and politically aware electorates.

---

📌 Key Takeaway

> India’s electoral politics in Tamil Nadu and Kerala is a rich, layered contest between regional identity, social justice politics, minority solidarity, and the long-term efforts of a national party like BJP to adapt its Hindutva-centric strategy. The outcome offers a crucial lens into India’s resilient federalism and pluralistic democracy.

---

📖 Suggested Next Steps

Revisit this document carefully.

Identify core concepts: Hindutva politics, minority solidarity, caste dynamics, regional identity.

Can BJPs presence be felt in 2029?

 BJP, Minorities, and Electoral Politics in Tamil Nadu & Kerala

1. Why Communism Failed in India but Succeeded in Russia, China, and (Briefly) Cuba

- India's diverse caste, religion, language, and regional identities diffused class-based revolutionary

solidarity.

- A strong democratic movement (Gandhi, Nehru) absorbed popular discontent via peaceful and

electoral means.

- Post-1991 economic reforms created an aspirational middle class resistant to class-war politics.

- China's communism succeeded due to a homogenous, feudal agrarian society, violent revolution,

and totalitarian control.

- Cuba's communism failed due to economic isolation, overdependence on the USSR, and refusal to

reform.

- Russia's communism rose due to war, economic collapse, weak middle class, and ruthless

Bolshevik suppression - and fell when a new middle class demanded consumerism and freedoms.

2. BJP's Struggles and Rise Since 2014

- Historically viewed as a north Indian, upper-caste, Hindu nationalist party with limited pan-India

appeal.

- 2014: Modi's leadership, anti-Congress sentiment, nationalist rhetoric, and welfare politics fueled a

dramatic rise.

- Expanded base among OBCs, Dalits, and women through welfare schemes and caste alliances.

- Leveraged national security issues (surgical strikes, Balakot) to reinforce Hindu-majority

nationalism.

- Opposition fragmentation and Congress's leadership crisis helped consolidate BJP's dominance.

3. BJP's Electoral Coalition

Upper Castes - High support, driven by traditional Hindutva and nationalism.

OBCs - Rising support via welfare and Modi's OBC identity.

Dalits - Moderate support, drawn by welfare and symbolic outreach.

Hindus overall - Dominant, through Hindutva, nationalism, and welfare.

பாட்டி

 https://youtu.be/vYom7SuLZ7g?si=8ALuccK8zs5A7Bg_

USA and India at present.

 'If Trump wins then the Deep State plans to destabilize india politically and on the economic front with the help of opposition Pappus,  like 

Bangladesh ( 2024)

Srilanka ( 2022)

Pakistan ( 2023) 

Indonesia ( work in progress, with Pope visit on) 

Thailand ( work in progress) 

Will go waste. I think deep state needs a vaccum head and Kamla winning decides it's very existence. 

US sponsored " Arab spring" couldn't shake Saudi , the largest country in Middle East.  It took the right steps to crush the idiots and rascals , keeping the stability and economy of the country in mind. ( In the process saved UAE as well). There is a lesson for India that Saudi can impart.

The deep state' won't  hesitate to eliminate any world  leader, including it's own leader,  if their ambition is shaken; or  even questioned.  

 Failed firing is a lesson not  only for that country, but also for the nations who are showing some objection to their heinous plans. They know, how to arm twist India. For their gain. Pappu, BD and PAK will readily help their big masters happily. 

Unfortunately,  in inland , Pappu & co parties lost it's integrity over India , and turned as a great boot lickers of US. May be Pappu have alliance  with PAK, BD, kambodia etc. to throw out the our nation. 

Picture are getting clear now:  they need a dummy  president  and Kamala is readylily available. Hard days ahead for Bharat. We have to save Modiji at any cost. They perfectly ubnormalused our relationship with PAK   , BD SL etc. With our limited choices , it could be hard task.

We r almost Targetted.

Let's fight with our force and strategy.

,இந்தீயாவின் மீது அமேரிக்கப் பீடீ

அமெரிக்க டீப் ஸ்டேட் என்பது பத்து தலை ராவணனில்லை. நூறு தலை ராவணன். இதை ஒரு போஸ்டில் எழுத முடியாது. அதன் விஷத்தலை.. ஜார்ஜ் சோரோஸ், அவரின் மகன் அலெக்ஸ் சோரோஸ், இப்போது இவர்களின் புதுத்தலை. சிஐஏ இவரையும் இவரின் பணபலத்தையும் நம்பி, டோனல்ட் லூ போன்ற ஆட்சி மாற்றம் செய்யும் ஆசாமிகள், ஜனநாயக முறைப்படி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆட்சிகளை, தங்களுக்கு சாதகமாக இல்லாத பட்சத்தில் மாற்ற பல தில்லாலங்கடிகளை செய்வார்கள். இப்போது ஆபரேஷன் ரிமூவ் மோதி சூடு பிடித்துவிட்டது.

இந்தியாவின் அமெரிக்க அம்பாஸிடர் கார்செட்டியின் நாட்கள் எண்ணப்பட்டு விட்டது. அங்கு கம்லா மாமி, ஜெயிக்கும் தூரத்தில் இல்லை என்பது நிதர்சனம். ஓபாமா போன்ற ஓநாய்களுக்கு, மாமி மாதிரி டம்மி பீஸ் கிடைத்தால், ஈரானை அடிக்கலாம். அமெரிக்க புது ராணுவ தளவாடங்களை ஏவி பார்க்கலாம். அமெரிக்க வரிப்பணம் இப்படி மிஸைலாக மாறும். இதில் இந்த டீப் ஸ்டேட் ஆசாமிகள் எண்ணை கிணறுகளை அள்ளுவார்கள்.. உக்ரெயினின் வளப்பமான நிலங்களை பட்டாபோட்டு விட்டார்கள். யூரோப் முழுக்க.. எதுவும் விளைக்காதீர்கள் பணம் தருகிறேன் என்று செயற்கையான பஞ்சத்தை உருவாக்க முயற்சித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.

இந்தியாவில்..நிழலான ஆசாமிகளை அவர்களின் வீட்டுக்கே சென்று கவனிக்கிறார்கள் அமெரிக்க அத்தான்கள். ஓவைசி முதல், விவசாயி என்கிற போர்வைக்குள் ஒளிந்திருக்கும் பெர்மனன்ட் ஃபுல் டைம் போராளிகள்.. ஓமர் அப்துல்லா வரை, சந்தித்து டூல் கிட்டுகின்றனர். பாஜகவை ஓரம்கட்டுங்கள் என்று நட்பு கட்சிகளுக்கே மிரட்டல்கள். ரெட்டிகள், நாயுடுவை நெருக்கும் நாடகம் ஆரம்பிக்கும்போல் இருக்கிறது. கமலா மாமியின் உதவி பிரஸிடன்ட் எக்ஸ்ட்ரீம் இடது. இவர்கள் ஜெயித்தால் உலகம் நாசமாகும் என்பது உறுதி.

சோரோஸின் மகன் ஹூமா அபேதீன் எனும் சவுதிவாழ் பாகிஸ்தானியை திருமணம் செய்யப்போகிறார். மர்ம நபர்கள்.. இந்த தேசத்தில் பல இடங்களில் ஏதாவது விளையாட்டை நடத்துவார்கள். அடிக்கடி ரயில் விபத்து, நேற்று ஜெய்புர் வந்தே பாரத் போகும் பாதையில் கான்க்ரீட் ஸ்லாப் வைத்த மர்ம நபர்கள் போன்ற செய்திகள் அதிகம் வரலாம்.

வாட்ஸப் என்க்ரிப்டட் என்று எதையும் எழுதலாம் என்று நினைத்தால் எல்லா கண்றாவிகளையும், எவனோ படித்துக்கொண்டிருக்கலாம். டெலக்ராம் ஸேஃப் என்று நினைக்கும்போது, அதன் தலைவரை ஃப்ரான்ஸில் கைது செய்து விட்டார்கள். அவரை பலதிலும் சிக்க வைத்து பல விஷயங்களை கறக்கும் வாய்ப்பு உண்டு. 

சோஷியல் மீடியா புயல் 8-9 மாசம் முன்பு, ஜெர்மனியில் இருந்து அரைகுறையாக அள்ளிவிடும் துருவ் ராத்திகள் உருவானார்கள்.. காரணம் DS.

இதைப்பார்த்த அரசு.. வெளிநாட்டு உறவுகளில் அடித்துவிளையாடுவது போல்.. உள் நாட்டு விவகாரங்களிலும் நிறைய பாலிஸி மாற்றங்களை கொண்டு வந்து கொண்டே இருக்கிறது. வக்ஃபு முதல் அக்னிவீர் வரை.. அக்னி வீர் ஒரு டாக்டிகல் மூவ். இதை பல மூதேவிகள் எதிர்ப்பதில்கூட இந்த DS பங்கு இருக்கிறது.. 

இந்தியாவின் பிளவுக்கோடுகளை இவர்கள் மிகச்சரியாக, ஜனநாயக ஆட்சி மாற்றத்திற்கு உபயோகிப்பார்கள். பங்க்ளாதேஷ் போன்று இங்கு ஒரு சிவில் வார் வருமா என்றால் தெரியாது. ஆனால்.. மொஹப்பத் கி துகான் பல இடங்களில் விஷச்செடியை நட்டு வைத்து விட்டது. 

நாம்.. டெபாஸிட் வட்டி, இன்டக்ஸேஷன், வரி, ஜிஎஸ்டி, என்று கடுப்பில்.. சரியாக ஓட்டு போடாமல்.. ஷேத்ராடனம் போகும் நேரத்தில்.. நம் வீடு, தேசம் அனைத்தையும் மொத்தமாய் இழந்திடும் வாய்ப்பு நிறைய இருக்கிறது..

At the end of life

 1. Teach mental models

Mental models are tools for your mind: 

•Inversion

•Incentives

•First Principles

•Feynman Technique 

The more tools you have, the more problems you solve. 

Great books on the topic: 

-“Seeking Wisdom”

-“Poor Charlies Almanac”

At the end of life - 2

 Teach your KIDS how to THINK, not WHAT to think. 

Here’s 11 THINGS you should TEACH your KIDS 

(that most adults were never taught)

At the End of life -1

 1. Your freedom begins the day you realize nobody is coming to save you

Your life is completely in your own hands. 

And that's what makes life beautiful. 

Success is your responsibility alone. 

And this is a GOOD THING. 

Because independence is freedom, and freedom is power.

(This series may continue..)

ஏன் அனைவரும்.கீதை பயில வேண்டும்.

 Almost everyone, whom I interact with regarding Srimad Bhagavad Gita, agrees that one should definitely read this holy scripture, at least once. Many of them do admit that one should also follow the teachings of Gita. But only a handful of them are able to recognise the real purpose of Gita. Why is there more stress on Gita than any other holy book? Of course, there are plenty of other holy scriptures available, especially in the Santana Culture.

Primarily, there are two reasons why you should read, understand and then implement the teachings revealed in Srimad Bhagavad Gita. These are summarised as under:

Srimad Bhagavad Gita is the essence of all the Vedic knowledge that the truth seekers have been able to gather till date or will ever be able to gather in the future, using the faculties of mind and body possessed by human beings. It may sound like a comparatively bold statement to you, but it is true. One is able to understand this statement when one witness the truths revealed in Gita being verified, very often, by modern science.

Srimad Bhagavad Gita teaches you how to handle that knowledge. It not only inculcates in you, the right and unbiased perspective of observing and knowing your own self as well as the entire creation but also teaches you how to handle that knowledge acquired through such observance. The beauty of the text is that all this has been done while explaining the narrative between two friends who are at the verge of entering into the most fierce battle of their lifetime.

Srimad Bhagavad Gita is, thus, a compendium of knowledge with detailed description on how to put that knowledge to practical use. It reveals the absolute truth and at the same time, it discourses you, while treating like a child who is bewildered on receiving a new toy but does not know how to handle that. It does not leave you to discover your own ways to handle and use that knowledge. It does not leave you brainwashed. Chapter by chapter it takes you on a journey to understand the various aspects of this Supreme knowledge and keeps on narrating how to master them and use them to raise yourself to the highest possible position in life.

Srimad Bhagavad Gita does not even prescribe one particular path or solution for you. Lord Krishna, while speaking as the Brahman itself, promises that your individual faith and choice will be honoured. He will fix your faith and will make you achieve whatever goal you choose for yourself in your life, be it the most demonic or the most divine. He definitely makes it clear that when you actually have the choice to wish for something in life then why run after petty things? Why not wish for the highest seat available in the creation, the seat of the Brahman? He lovingly invites you to His heavenly abode. It is up to you to decide. He has even elaborated the highest achievable positions, in almost every category, that you can desire for.

Srimad Bhagavad Gita is not only a book of wisdom. It is ‘the Book’ of the absolute truth, the absolute knowledge appended with a detailed manual on how to use that knowledge for your ascension. The entire absolute knowledge is revealed by the Lord in the second chapter only. After that, he takes on the challenge to satisfy the queries of Arjuna and makes sure that there is not even an iota of doubt left, in Arjuna, that remains unanswered. He keeps on delivering until Arjuna is convinced that he is ready to take on the world with the divine knowledge that he has just received.

It’s high time you also start equipping yourself with the absolute knowledge.

நன்றி:-unknown friend

விடாக் கண்டன்! கொடாக் கொரோணா!

கொரோணா வைரஸ்,  சீனாவால், சீனாவில் ஊருவாக்கப்பட்டதால் வெகு நாட்களுக்கு நாட்களுக்கு வராது; சீக்கிரமே ரிப்பேர் ஆகிவிடும் என்ற கனவில் மண் விழுந்துவிட்டது.

உருவாக்கிய புண்ணியவான் ஜம்மென கால்மேல் கால் போட்டுக்கொண்டு,  வ்ளாடிவாஸ்டாக் என்னுடையது; லடாக், ஜப்பான், பசிஃபிக் எல்லாம் என்னிது என அழிச்சாட்டியம் செய்து கொண்டு, கோயிலுக்கு நேர்ந்துவிட்ட கன்றுக்குட்டி போல, துள்ளிவிளையாடுகிறான். உலகமே, குறிப்பாக இந்தியா விழிபிதுங்குகிறது. சீன 'ஹிரண்யனை' வதம் செய்ய ஏதாவது ஒரு கடவுள் அருள் புரியட்டும்.

விஞ்ஞாணிகள் எப்போதாவது வாக்ஸின் கண்டுபிடிக்கட்டும்; இல்லை... கண்டுபிடிக்காமலே போகட்டும்;  வாழும் வரை லாபமே; அழப்படாது; எப்படியாயினும் எல்லோருக்கும் முடிவு உறுதி; அது இன்றா நாளையா என்பதுதான் வினா- என்ற கீதாச்சார்யன் மனோபாவத்திற்கு வந்துவிட்டதால் பயம் அற்றுவிட்டது.

இந்த 'பக்குவத்தால்' கோவிட் குறித்த பல்வேறு நபர்களின் எதிர்விணைகளை ரசிக்க முடிகிறது.

 அரசியல்வாதிகள் பாடு நிம்மதி; கோவிட் 19 அல்லது கோவிட்20 ,  எதுவாக இருந்தாலும் , 'ஆக..  பழனிச்சாமி ஊடனே பதவி விலகணும்'  என்று ஒரேமாதிரி ஒப்புவிப்பார் ஒருவர். '

மதச்சார்பு பிஜேபி ஒழிக ' என்பார் பப்பு'. 

கம்மிகளுக்கு பிரச்சினை இல்லை; யாராவது வாய்க்கு வந்த நபரைக் குறித்து 'முர்தாபாத்'  கோஷமிட்டுவிட்டு கலையலாம்.  

பிஜேபிக்கு கைவசம் தயாராக இருக்கு, 'தேச விரோதி' பட்டம். அதை சகட்டுமேனிக்கு வினியோகம் செய்வர். 

எனக்குத் தெரிந்த பலர் பதட்டத்தின் உச்சியில் இருக்கிறார்கள். அவர்களில் ஒருவர் 'பழனிச்சாமி வேஸ்ட்' என்றார்; சரிசார் என்றேன். அப்புறம் 'மோடி , ஒழிக'  என்றார்; சரி சார்.. ஒழிச்சுடலாம். என்ன நினைத்தாரோ 'இந்த விஞ்ஞாணிகள் எல்லாம் தெண்டம்' என சான்றுரைப்பார்.

அப்புறம் இந்த முருகன் எல்லாம் சக்தியில்லாதவர்; இத்தனை நாட்களுக்குள் மருந்து கண்டு பிடிக்கலியே என்றார்.

இவரது ஒவ்வொரு ஐயத்திற்கும் பதில் சொல்லி மாளலை. எனவே, எனது நிம்மதி கருதி, அவர் என்ன சொன்னாலும் 'சரி..சரி ' எனபதோடு சரி.

'இன்னிக்கு ராத்திரிக்குள் வாக்ஸின் ரெடியாயிடுமா... ' என நிஜமாகவே பீதியடைந்து கேட்பார். 'தெர்ல சார்' என மையமாகச் சொல்லி வைப்பேன்.

'அந்த பழனி முருகனின் நவபாஷாணத்தில் கொஞ்சம் சுரண்டி சாப்பிட்டால் சரியாகாது?' 

அதுக்கென்ன அவரது ஒரு விரலை ஒடித்து எடுத்து வந்திடலாம்.

'அப்புறம், அந்த நடராஜர், சிவபெருமான், அம்மன்கள் எல்லாம் என்னதான் பன்றாங்க?'

'அவுங்கெல்லாம் த.நா நியூஸோ அல்லது சீரியலோ பாத்துக்கிட்டிருப்பாங்க போல.. போய் எழுப்பிகிட்டு வரேன்..'

'சார்.. நீங்க தமாஷ் பண்றீங்க; நான் எவ்வளவு சீரியஸா பேசிகிட்டிருக்கேன்..'

'சேச்சே..அப்படியெல்லாம் இல்லை; வாக்ஸின் கண்டுபிடிக்காத சாமி இருந்தால் என்ன .. இல்லாவிட்டால் என்ன?'

'அப்பறம் அந்த வேளாங்கன்னி, நாகூர் சாமி கூட , மருந்தைக் கணாடுபிடிக்கலை பாருங்க..'

ஐயய்யோ.. இப்ப இவரிடமிருந்து தப்பிக்க என்னதான் செய்யறது..?

'எல்லா சாமியும் தெண்டம் எனத் தீர்மாணம் போட்டுடலாம் சார்.. இப்ப குட் நைட் சார்'

வேறோருவர்  உள்ளார்.. எல்லாருமே இறந்துடனும். புதுசா ஒரு நல்ல உலகம் வரட்டும் என்பார். அவருக்கும் 'சரி சார் ' தான் பதில்.

மற்றும் ஒருவர் இருக்கிறார். தன்னைத்தவிர மற்றெல்லோரும் மூடர்கள்; ஊழல்பேர்வழிகள்' என்பார். ஆனால் மறைவாக வேண்டிய எச்சரிக்கைகளைச் செய்து கொள்வார்.

இன்னொருவர், 'கொரோணா என்ற வியாதியே இல்லை; மோடி சதி' எனபார். 'ஆமாம்..ஆமாம் உலகமே பொய் சொல்கிறது' என பதிலுரைக்க வேண்டியதுதான்.

ஒர் உறவு, தொடர்ந்து , 'நீங்க ஏன் வயசான காலத்தில் கஷ்டப்படுறீங்க.. எங்க கூட வந்துடுங்க'  என சொல்லிக் கொண்டே இருந்தார். பொறுத்துப் பொறுத்து சலித்துப்போய், நாளை மறுநாள் அங்கு வந்துவிடட்டுமா?"  என்றேன். திடுக்கிட்ட அவர், 'வீட்டில்  இப்ப அரளிப்பூ நன்றாக பூக்கிறதா?' என டிராக் மாறினார். இனி அவர் 'என் வீட்டிற்கு வரலாமே..' என மறந்தும் சொல்ல மாட்டார்.

பலருக்கும் கோவிட்19 பிரச்சினையில் லோக்கல் கட்சி அரசியலைச் சம்பந்தப் படுத்தாமல் சிந்நிக்கவே இயலவில்லை. 'இது இயற்கைக்கும் மனித இனத்திற்குமிடையேயான போராட்டம்; இப்படித்தான் நிகழும். சரித்திரத்தில் பல சான்றுகள் உள்ளன. அவற்றைச் சமாளித்துதான் வாழணும்; உள்ளூர் அரசியலை இணைப்பது வெட்டி வேலை '  என்றால் அடித்துவிடுவார்கள் போல.

பல இடங்களை; கோயில்களைத் தரிசிக்கணும் என்பது  என் அவா. கோவிட் முடிந்து, அதுவரை நாமும் உயிரோடிருந்து, அதற்குப்பின் விரும்பிய இடங்களுக்குப் போக 'டைம்' இருக்குமா? தெம்பும் ஆரோகயமும் இருக்குமா என ஒரு நப்பாசை.  இதற்கும் வேறொரு நன்பர் பதில் வைத்திருந்தார். 'உங்க வீட்டில் நீங்கள் விரும்பும் சிவன், அமர்ந்திருப்பதாகப் பாவித்துக் கொள்ளுங்கள்' என்றார். . 'சாயங்காலம் கடைக்குப் போகாமல், வீட்டில் சாப்பிடும் பிஸ்கோத்தையே அடை-அவியலாகப் பாவித்துக் கொள்வதுதானே' என சொல்ல விரும்பி மென்று விடுவேன்.

நித்தியப்படியாக  வாங்குவது மறந்து மாஸ்க்குகளையும், சானிடைசர்களையும் வாங்கிக் குவிக்கின்றனர் பலர். கபசுரக் குடிநீர் ஒரு மூட்டை..   மார்க்கெட்டில் இஞ்சியை இல்லாமல்ஸசெய்துவிட்டார்கள். கைகழுவியே கையைக் கரைத்துவிட்ட பலர்.

தெருவிற்கே சானிடைஸர் அடிக்கும் பலர். ஆறுமாதகாலமாக கதவை அடைத்துக் கொண்டு, பதுங்கிக்கிடந்து, கண்களை மட்டும் வெளியே நீட்டும் பலர்.

எனக்கொன்றும் வராது என எகத்தாளமாகச் சொல்லிக்கொண்டே அட்மிட்டாகி  மேலுலக ப்ராப்தி அடைந்தோரும் உண்டு. இத்தகைய மனிதர்களின் செய்கைகளின் கண்டுகொண்டது என்னவென்றால், வெளிப்புற ரியாகக்ஷன்  எப்படியிருந்தாலும், உண்மையில் அவர்களை ஆட்டிப்படைப்பது பீதி. உயிர்ப்பயம்.எந்தவிதமான தைரியமூட்டல்களும் பயன் தருவதில்லை. 

ரிப்வான் விங்கிள் மாதிர், கொஞ்ச வருடம் தூங்கி,  எல்லாம் சரியானபின் எழுந்து வர வாய்ப்புள்ளதா....? 

ஹலோ..ஹலோ நில்லுங்க! ஓடாதீங்க@

வியாபார ஆரோக்கியம்.

வீட்டில் களேபரம். ஆளாளுக்கு யோசனை! பரபரப்பு! இங்கும் அங்குமாகப் பாய்கின்றனர். என்ன ஆச்சு? யாராவது காசுள்ள பசையான  விருந்தினர் வந்துவிட்டாரா? 

ஒன்றுமில்லை; வீட்டிற்கு காய்கறிகளும் மளிகை சாமான்களும் வாங்கி வந்தாயிற்று. இவைகளை வீட்டினுள்ளே அழைத்து வருவதற்கான முஸ்தீபுகளுக்குத்தான் இப்படியான ரணகளம். உப்பு, மஞ்சள், வினிகர்,வெண்ணீர் என அனைத்துவகையான அபிஷேகங்களுக்குப்பின்னும்  இரண்டு மணிநேர சன்பாத் (வெயிலில் வை)ஆனால்தான் ஃபிரிட்ஜ்க்குள் காய்கனிகள் குடிபுகும்.

கொரோணா காலம். வாயைத் திறக்கப்படாது. என்னவோ செய்து கொள்ளட்டும்.  நமக்கு விபரம் போதாது.

ஏதாவது சொன்னால், 'உனக்கு வயசாயிடிச்சு; யூ டோன்ட் நோ எனிதிங். யூ மஸ்ட் அவேர்  ஹவ் த வைரஸ் ஸ்பரெட்ஸ் அண்ட் ஹவ் அக்ரஸிவ் இட் ஈஸ். வி டோன்ட் டேக் எனி சான்ஸஸ்.. ஓ.கே?' என மருமகள் வாயை அடைத்து விடுவாள்.  

நமக்குப் புகட்டப் படும் செய்திகள் யாவும் பீதியூட்டுவதாகத்தானே இருக்கு? அல்லது பீதியடைய வைக்கும் செய்திகளை மட்டுமே சொல்கிறார்கள். 

மாதம் ஒருகிலோ உப்பு வாங்கியது மாறி, பத்துகிலோ உப்பும், ஒருகிலோ மஞ்சள் போடி வாங்குகிறோம். 50 கிராமைத் தாண்டாத மிளகு, ஜீரகம், மஞ்சள் பொடியெல்லாம் இப்ப  கிலோக் கணக்கில் வாங்கப்படுகிறது.. 

உபரியாக,  இஞ்சியும் எலுமிச்சையும் சாக்கில் கிடக்கிறது.

ஷோகேஸில் சரித்து வைக்கப்பட்டிருந்த, ஒட்டடை அண்டிய போட்டோக்கள் எல்லாம் பரணில் ஏற, அந்த இடத்தை இம்யூனிட்டி பூஸ்டர்கள் பிடித்துக் கொண்டன. தினுசு தினுசான வண்ணங்களில் வைட்டமின் மாத்திரைகளையும் ஜிங்க்  டப்பாக்ஙளும் வாங்கிக் குவித்து விட்டனர். எலுமிச்சையையும் இஞ்சியையும் கண்டால் தலைதெரிக்க ஓடியவர்கள், லிட்டர் லிட்டராக குடிக்கின்றனர்.  ரவாதோசையில் கவனமாக மிளகைப் பொறுக்கி எறிந்தகாலம் காணாமற் போச்சு.

இச்சந்ததியினர் கவனமாக, எச்சரிக்கையாக இருக்கின்றனர். அதெல்லாம் சரி. அதென்ன இம்யூனிட்டி பூஸ்டர்? ஆக்ஸிலரேட்டர் மாதிரி அழுத்தினால் வேகம் பிடிக்குமா இம்யூனிட்டி?   எந்த வெப் பக்கத்தைத் திறந்தாலும் இந்த பூஸ்டர் விளம்பரம்தான்.

முன்பு, காலையில் கம்பு அல்து கேழ்வரகு  களி உருண்டைகளைத் தண்ணீரில் கரைத்துக் குடித்தோம். சிலர் பழைய சோற்றினைப் பச்சைமிளகாய் துணைகொண்டு சாப்பிடுவர். 'பொறுக்குமா ஹெல்த் பிஸினஸ் வியாபாரிகட்கு?'

காலையில் கார்ன் ஃபளேக்ஸ் சாப்பிடு என்றனர். சிரமேற்கொண்டு கார்ன் அவலை வெட்டித் தள்ளினோம். அப்புறம் ஓட்ஸ் என்றனர்.  குதிரைகள் கோபித்தனவா தெரியவில்லை. அதையும் வெளுத்துக் கட்டினோம். நமக்கு 'ஹெல்த் கான்ஷியஸ்' முக்கியமல்லவா? பின் படிப்பிற்கு பொருள் இல்லாமற் போய்விடுமே!

அப்பறப் க்ரீன் டீ குடி என்றனர். கான்ஸர்-எய்ட்ஸ்-TB ஏதும் அண்டாது; உடம்பு  இளைக்கும் என்றார்கள். Really? கேன்ஸரை அண்டவிடாதா?  இதைக்குடித்தால் இனி சூப்பர் மேன்தான்  என்றனர். மாய்ந்து மாய்ந்து குடித்தோம். வியாபாரம் பில்லியன் கணக்கில்.

அப்பறம் ஒல்லிதான் ஆரோக்கியம், அழகு என்றனர். ஜுரோ சைஸ் இடுப்பு என்றனர். அப்படியே ஆகட்டும் என்றோம். 

உடம்பு இளைக்க,  'தின்பதைக்குறை' என்பதற்குப் பதிலாக ஜிம்மிற்குப் போ' என்றனர். ஓட்டமாய் ஓடி வருடாந்திர சப்ஸ்கிருப்ஷன் கட்டினோம். அவர்களுக்குத் தெரியும், ஜிம்மெல்லாம் பிரசவ வைராக்கியம் போலத்தான் என. 

பின்,   'க்ளூடன் ஃப்ரீ உணவு'  என ஆரம்பித்து வைத்தனர். இரண்டு சதமான மக்களுக்கு க்ளூட்டன்  அலர்ஜி இருக்கக் கூடும்.  ஆனால் MNC க்களின் வெற்றி 20% மக்களை க்ளூட்டன் ஃப்ரீ உணவுகளைத் தேர்ந்தெடுக்க வைத்ததுதான். இவ்வகை ஊணவுகள் சாதாரண கோதுமை ரொட்டிகளை விட பன்மடங்கு விலை அதிகம். 42 பில்லியன் டாலர் பிஸினஸ், இந்த க்ளூடன் ஃப்ரீ ஊணவு.

நம் ஊர் நெய், வெண்ணை, தேங்காய்  உணவுகளின் மீது கொழுப்பு என்று பழி சுமற்றி சனோலா சஃபோலாக்களைச் சாப்பிடு என்றனர். மறுபேச்சின்றி நெய்யை ஓரம்கட்டினோம். 

ஓய்ந்த களைப்பான நேரத்தில் கோலாக்களைக் குடி என்றனர். 'அப்படியே ஆகட்டும் எஜபமானரே' என பாட்டில் பாட்டிலாக விழுங்கினோம்; ஒவ்வொரு கோலாவிலும் 40 கிராம் சர்க்கரை உள்ளது என்பதை மறந்து.

பசும்பாலை கொழுப்பு எனச்சாடி, பதாம்பாலையும் சோய் மில்க்கையும் முன்னிறுத்துகின்றனர். நாமும் கொழுப்பற்ற பாலைஸநோக்கிப் படையெடுத்தோம்.

ப்ரோட்டீன் பௌடர் என ஆரம்பித்தனர். ஆம்வேயில்  டின்டின்னாக வாங்கிக் குவித்தோம். 46 கிராம் புரொட்டீன் சாப்பிடவில்லை யெனின் யாரும் நம்மைச் சிறையில் தள்ளமாட்டார்கள். உடம்பு அட்ஜஸ்ட் செய்து கொள்ளும். ஆனாலும் பதறினோம். 5.2 பில்லியன் டாலர்  பிஸினஸ் ஆயிற்றே!

வெள்ளை அரிசி, சிவப்பரசியை விட மாற்று குறைந்ததுதான்.ஆனால் விலையைக் கவனித்தீர்களா? 40 ரூபாய் மற்றும் 80 ரூபாய்.

நம்மை ஆரோக்கியமாக வைத்திருக்க அவர்கள் பசும்பாலிருந்து நீக்கிய கொழுப்பை என்ன செய்கிறார்கள?  கடல் உப்பிலிருந்து நீக்கிய பல மினரல்களை என்ன செய்கிறார்கள்? வெண்மையாக் கப்பட்ட சோடியம் குளோரைடை மட்டும்தானே நாம் வாங்குகிறோம். நீக்கப் பட்டவையும் அவர்களுக்குத்  துட்டு! 

அப்பறம் 'வைட்டமின் வாட்டர்' தனிக்கதை. 

வூஹான் வைரஸ் வந்தது. இதோ..உலகு அல்லோல கல்லோலப் படுகிறது. மரண பீதியை மிகைப் படுத்தி விதவிதமான இம்யூனிட்டி பூஸ்டர்கள், சானிடைசர்கள், மாத்திரைகள், மாஸ்க்குகள் என சந்தையில் இறக்கி கல்லா கட்டுகின்றனர்.

சர்வதேச வியாபாரிகளின் வெற்றி ரகசியம் என்னவென்றால், ஆரோக்கிய விழிப்புணர்வு என்ற பெயரில் அனைத்து மக்களையும் பாதுகாப்பற்றவர்களாக (Insecure) உணர வைப்பதுதான்.  இந்தப் பதட்டத்தை, பாதுகாப்பின்மை போன்ற சூழலை, பீதியை உருவாக்கிவிட்டால் வியாபாரம் பிய்த்துக் போகாதா? 

பாரம்பர்யமோ அல்லது நவீன ஜங்க் ஃபுட்டோ அனைத்திற்கும் பின்னால் உலக வணிகர்கள் இருக்கிறார்கள்.

இப்போது நிலவும் கொரோணா காலத்தைப் பயன்படுத்தி துட்டு பார்க்கிறார்களா அல்லது துட்டு பார்க்க கொரோணா  ஏற்படுத்தப்பட்டதா?  ஏனெனில் உணவு, உடை, ரசனை, பழக்கம், கலாச்சாரம் என எல்லாவற்றையும் மாற்றும் திறனும் வல்லமையும் பணமும்  கொண்டவர்கள் சர்வதேச வியாபாரிகள்.

சரித்திரத்தில் பல கேள்விகளுக்கு விடையில்லை. இந்த பெண்டமிக்கும் அதில் ஒன்றாகி விடுமா?

Ayiram

ஆயிரம் 

நினைவுகள் பேசினால்...

எனது இல்லத்தில் தொலைக்காட்சி இணைப்பைத் துண்டித்து இரு வருடங்களாகின்றன. காரணம் சற்று விந்தையானது. கொலை. தமிழ்க்கொலை. ஒரு அறிவிப்பாளருக்கும் ண-ன, ள-ல சரியாக உச்சரிக்க வராது. ழ-வரவே வராது. வாக்கி யங்களை தன்மையில் ஆரம்பித்து படர்க்கையில் முடிப்பார்கள். ‘தளைவர் அவர்கல்... , மளை பெய்யும் ..இன்ன பிற.

சற்றே ஒதுங்கி பாடல்களை ஒளிபரப்பும் அலைவரிசைக்கு மாறினால், தீர்ந்தது கதை. அவர்கள் பாடுவது தமிழில்தானா அல்லது வேறு ஏதாவது மொழியா என ஆராய வேண்டியி ருக்கும். ‘நம்ம புல்லீங்க, எள்ளாம் பயங்கறோம்..’

கண்ணதாசன், வாலி போன்றோரின் கொஞ்சு தமிழைக்கேட்டு பழகியபின், இவற்றை எங்கே கேட்பது? விஜய் தொலைக் காட்சி மாதிரியான பொழுதுபோக்கு சானல் ஸ்டேஜ் ஷோக்களில், அறிவிப்பாளர்கள் அடிக்கும் கொட்டம் தாங்காது. தமிழை ரணகளப் படுத்திவிடுவர்.

பள்ளிப்பருவத்தில் எனது தமிழாசிரியர், தவறுதலாக ‘எளுமிச்சை’ என நான் உச்சரித்ததற்காக, ஒரு பீரியட் பூராவும் வெயிலில் நிற்கவைத்தார்.  அவர் நமது தொலைக்காட்சி அறிவிப்பாளர்களைக் கண்டால் என்ன செய்வாரோ? டிவிட்டர் போன்ற சமூக வலைத்தளங்களில் கூட, அரிதாகவே பிழையற்ற தமிழைக் காண முடிகிறது.

விந்தையாக, தமிழ்-தமிழ் என அக்காலத்தைவிட, தற்போது தான் அதிகமாக கூவப்படுகிறது;  தமிழின்பேச்சுத்தரம்-எழுத்துத்தரமும் இப்போதுதான் அதளபாதாளத்தில். வேறெந்த மானிலத்திலாவது, அவரவர்கள் தாய்மொழியினை இவ்வளவு சிதைக்கிறார்களா என்றால், இல்லை என்றுதான் சொல்லவேண்டியுள்ளது.

பெரும்பகுதியான நகர்ப்புர பள்ளிச் சிறுவர்-சிறுமியர்களுக்கு சரளமாக தமிழ் வருவதில்லை. ஆங்கிலம்தான். ஆங்கிலமோ அல்லது ஹிந்தியோ, அதிகப்படியான மொழிகளைக் கற்றுக்கொள்வதில் தவறேயில்லை. ஒவ்வொரு மொழியும் இன்னும் ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்துபார்க்கும் சந்தர்ப்பத்தை அளிக்கிறது; ஆனால் நிச்சயமாக தாய்மொழியினைப் புறக்கணித்து அல்ல. தற்போது நிலவும் இருமொழி-மும்மொழிப் போராட்டங்கள் யாவும் ‘தமிழ்’ என்ற பதாகை தாங்கி நிற்கின்றனவே தவிர, ஆங்கிலத்திற்கு வால்பிடிக்கும் இயக்கங்களாகவே நடமுறையில் மாறியுள்ளன. நமது பிள்ளைகள் தமிழின்மீது இயல்பாகக் கொண்டிருக்கவேண்டிய உறவு, மெல்ல-மெல்ல மறைந்துகொண்டிருக்கிறதோ என அஞ்ச வேண்டியுள்ளது. சிறார்களது வார்த்தை வீச்சு (வெகாப்லரி),  நூறைத்தாண்டுமா என்பதே சந்தேகம்.

தமிழ் ஆசிரியர்கள் தங்களது தமிழ் ஞானம், உச்சரிப்பு குறித்து அவர்களே சுயபரிசோதனை செய்து கொள்ளவேண்டும். மானவர்களது தமிழ் ஆர்வம் தமிழாசிரியர்கள் மூலமாகவே அடுத்த தலைமுறைக்கு செலுத்தப் படவேண்டும். ஏனெனில் பெற்றோர்கள் தொலைக்காட்சித் தமிழில் மூழ்கிக் கிடக்கின் றனர்.  சேக்கிழார், திருமூலர், சங்க இலக்கியகர்த்தாக்கள், காளமேகம் போன்றோர்களது பெயர்களையாவது பெற்றோர் அறிந்திருப்பார்களா எனச் சந்தேகம். 

என்காலத்தில், பெரியவர்கள் வீட்டிற்கு வந்தால், ‘எங்கே, இரண்டு தேவாரம் சொல்லு, செய்யுள் சொல்லு  என குழந்தைகளைப் பாடச்சொல்லிக்கேட்பர். தவறிருந்தால் திருத்துவர். அந்த அளவிற்கு ‘இயல்பாகவே  தமிழ் நம்மிடையே கலந்திருந்த்து.

தற்போது, தங்களது குழந்தைகள் பெயரைக் கூட, தமிழில் வைக்க மறுக்கும் காலம். காளையன் என்றால் மட்டம்- ரிஷப் என்றால் ஆஹா! கருத்தம்மா என்றால் தூ... ஷியாமளா என்றால் பிரமாதம்; வெள்ளையம்மா என்றால் அபத்தம்- ஸ்வேதா என்றால் ஃபேஷன்.

பள்ளி, பட்டப் படிப்பு, வேலை, திருமணம், குழந்தைகள் என்ற அதிவேகச் சுழலில் தாய்மொழி-கலாச்சாரம் போன்றவை தள்ளிப்போடப்பட்டுக் கொண்டே இருக்கின்றன. வாழ்வின் வேகம் குறைந்து,  நமது மொழி எங்கே எனத் தேடத் துவங்கும் போது,   பின்னாலிருந்து ‘ காலம் கடந்துவிட்டது...போ’ என்று சொல்லி தமிழ் நகைக்கும்.

உண்மையில் ஐந்தாம் வகுப்பு படிக்கும்வரை தமிழ் மட்டுமே எனக்குத் தெரிந்த மொழியாக இருந்தது.  எனக்கு மட்டுமல்ல, பல மானிலத்தவர்க்கும் அவரவர்கள் தாய்மொழி மட்டுமே அறிந்தவர்களாக இருந்தனர்.  பின்னாட்களில்தான் பல மொழிகள் வாழ்வில் இடம் பிடித்தன. 

இன்று பல மத்தியதர, உயர்மத்திய தர குடும்பங்களில் ஆங்கிலம் குடும்ப பேச்சு மொழியாக மாறிவருகிறது. அவர்களது நித்தியப்படி வாழ்க்கையிலிருந்து சிறிது சிறிதாக தமிழ் வெளியேறுகிறது.

தாங்கள் ஆங்கிலத்திற்குப் பழகிவிட்டது குறித்து பலரும் பலரும் பெருமிதம் கொள்கின்றனர். ஆனால் நம்முடைய தாய்மொழியோடு எந்தவிதமான உறவு இருக்கிறது என்பதைப் பற்றியும், அந்த உறவு முறியும்போது அது எந்தவிதமான சமுதாய தாக்கங்களையும், வலிகளையும் ஏற்படுத்துகிறது என்பதைப் பற்றி பலரும் கவலைகொள்வதில்லை.   நவீன, தாராளமய யுகத்தில் நமது வாரிசுகள் முகமிழந்த மனைதர் களாக வேகமாக மாறிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். நமது அடையாளங்களான மொழி, கலாச்சாரம், பழக்கவழக்கம், உணவுமுறை ஆகியவற்றைத் தொலைத்து,   உலக மயமாகி விடும் அபாயம் சடுதியில் வாய்க்கும்.  நமது மண்ணோடு நம்மை அடையாளப்படுத்தும் முக்கியமான அம்சம் நமது தாய்மொழி. திரும்பவும் நமது மொழியோடு நம்மை இணைத்துக்கொள்ள இயலாத சூழலுக்கு ஆட்படுகிறோமோ என அச்சமாகவே உள்ளது.

வேலை, படிப்பு முக்கியம்தான்! கூடவே  நம்முடைய வேர்களிலும்  கவனத்தைச் செலுத்துங்கள் என்கிறேன்.  

நான் ஹிந்திக்கோ-ஆங்கிலத்திற்கோ எதிரானவன் அல்லன். ஆனால் நம்மீது ஆதிக்கம் செலுத்தும்  மொழியைக் கற்பதில்தான்  பிரச்சனை இருக்கிறது.  புதிய மொழி நமது தாய்மொழியை விரட்டிவிட யத்தினிக்கும்போதுதான் பதைப்பு உண்ணாகிறது.  பல மொழிகள் ‘கோஎக்ஸிஸ்ட்’ செய்ய முடியாது  என்று சொல்லவில்லை. ஆதிக்கம் செலுத்த அனுமதிக்காதீர்கள் என்கிறேன். கொஞ்சம் நேர்மையாக சிந்தித்தால், ஆங்கிலம் எவ்வாறேல்லாம் நமது வீட்டின் உள்ளிலும்-புறத்திலும் ஆதிக்கம் செலுத்தி, நமது வாழ்க்கை முறையை மாற்றியிருக்கிறது எனப் புரியும். 

புறக்கணிக்கப்படும் தாய்மொழி போட்டியிடுவதற்கு வழியே இல்லாமல் மெல்ல மெல்ல நம்மிடமிருந்து நம்மையும் அறியாமல் அப்புறப்படுத்தப்படுகிறது. எனக்கு நேரடியாகவும் சற்று சுற்றிவளைத்தும் 20க்கும் மேற்பட்ட பேரன்கள்-பேத்திகள். பெரும்பாலோருக்கு தமிழ் படிக்கத் தெரியாது!   

அமெரிக்கா போன்ற பிற நாடுகளில் பெற்றோரின் குடியேற்றத்திற்குப் பின், தாய்மொழியினை, அது தமிழோ-ஃப்ரஞ்சோ-போர்ச்சுக்கீஸோ, எதுவானாலும் தாய்மொழியினை நன்கறிந்த குழந்தைகளின் சதமானம் குறைந்து கொண்டேவருகிறதாம். விதிவிலக்குகள் இருக்கலாம்.

தாய்மொழியினை மறக்கும்பொழுது,  தங்களது வரலாற்றைத் தெரிந்துகொள்ளும் வாய்ப்பும்  தேய்வுறுகிறது. மொழிக்கு நினைவுகளையும், வாசனைகளையும் மீட்டெடுக்கும்  சக்தி உண்டு.  மொழி, நம்முடைய அனுபவங்களோடு பின்னிப்  பிணைந்திருக்கும்.  தாய்மொழியினைப் பேசும்பொழுது, அது நம்மை நமது பழைய நினைவுகளுக்கும் நிகழ்வுகளுக்கும் இட்டுச்செல்லும்.  ‘....மோர் என்று பேர்படைத்தாய், மும்பேரும் பெற்றாயே.....’ என்ற காளமேகப் புலவரின் சிலேடையை அசைபோடும் பொழுது, ஆனையாம் பட்டியையும், ஆத்தூரையும், அங்கே மோர் விற்ற கவுண்ட மூதாட்டியும் நினைவில் வந்து போகிறாரே? ‘பாபா ப்ளாக்ஷிப்’ பாடினால் அல்லது ‘ரெயின் ரெயின் கோ அவே’ பாடும்பொழுதோ எது நினைவிற்கு வரும்?

இளவயது துள்ளல்களையும், அல்லல்களையும் நினைவிற்கு கொண்டுவருவது மொழிதானே?  மொழி அனைவரது சிறுவயது நினைவுகளோடு பின்னிப் பிணைந்திருக் குமல்லவா?பின்னர் பிற மொழிகளில் புலமை அடைந்தாலும், தாய் மொழியின் சிறப்பு தனிதான். நினைவுகள் பேசினால், அது  தாய்மொழியி மூலமே பேசும்.

ஜூலி ஷெடிவி சொல்கிறார்: (அவரது வார்த்தைகளிலேயே-தமிழாக்கம்: திரு கிருஷ்ணன் சுப்ரமணியன்) “இயற்கையான மொழியிலிருந்து விலகும்போது உங்களை உருவாக்கிய ஒட்டுமொத்தக் கலாச்சாரத்திலிருந்து நீங்கள் விலக நேரிடுகிறது. நீங்கள் உள்வாங்கிய அறங்களையும், விதிகளையும் வெளிக்காட்டிய புத்தகங்கள், திரைப்படங்கள், கதைகள், பாடல்கள் ஆகியவற்றை நீங்கள் நெருங்க இயலாமல் போகிறது. உங்கள் குடும்பத்தை தங்களோடு அரவணைத்துக்கொள்ளும் ஒரு சமூகத்தை அல்லது ஒரு தேசத்தை நீங்கள் இழக்க நேரிடுகிறது. உங்கள் அடையாளத்தை நீங்கள் இழக்கிறீர்கள். இந்தத் துண்டிப்பு கடுமையானது. 2007ல் பிரிட்டிஷ் கொலம்பியாவின் குடிகளினிடையே டார்சி ஹாலட் என்ற ஆய்வாளர் நடத்திய ஆய்வு ஒன்றில், தங்களது மொழியைப் பேச இயலாதவர்களில் (பாதிக்கு மேற்பட்டவர்கள்) இளவயதில் தற்கொலை செய்துகொண்டவர்களின் எண்ணிக்கை தங்களது மொழியைப் பேசும் சமூகங்களில் இருந்ததை விட ஆறு மடங்கு அதிகமாக இருந்தது என்று கண்டறியப்பட்டது. அமெரிக்காவில் தெரசா லாஃப்ரம்பாய்ஸ் என்ற மனவியலாளர், அமெரிக்க-இந்திய பதின்ம வயதினரிடையே தங்களது மொழியைப் பேசுபவர்களும் மரபைப் பின்பற்றுபவர்களும் அப்படிச் செய்யாதவர்களை விட  பள்ளியில் நல்ல முறையில் செயலாற்றினர் என்று கூறினார். இது போன்ற நிகழ்வுகள் கண்டங்களைக் கடந்து நடந்துகொண்டிருக்கின்றன. 2011ல் ஆஸ்திரேலியா புள்ளிவிவரக் கணக்கு ஒன்று அந்நாட்டுப் பழங்குடியினரிடையே தங்கள் தாய்மொழியைப் பேசியவர்கள் குடிக்கும் போதைக்கும் அடிமையாகும் வாய்ப்புக் குறைவு என்று தெரிவிக்கிறது.”

“தற்கொலைகளைப் பற்றி ஆய்வு செய்த மைக்கேல் சாண்ட்லர், கலாச்சாரத் தொடர்ச்சி ஒருவரை வலுப்படுத்தி தங்களுடைய அடையாளத்தை நிலைநிறுத்துவதில் முக்கியப்பங்கு வகிக்கிறது என்று குறிப்பிடுகிறதார். இந்தத் தொடர்ச்சி இல்லாவிடில், பழங்குடிகளைச் சேர்ந்த இளைஞர்கள் பல்வேறு குழப்பங்களுக்கு ஆளாக நேரிடுகிறது என்றும் அவர்களுடைய வாழ்க்கையே கேள்விக்குறியாகிவிடுகிறது என்றும் எச்சரிக்கிறார். கடந்தகாலம், நிகழ்காலம், வருங்காலம் ஆகியவற்றை இணைக்கும் சங்கிலியை அவர்கள் இழக்கும் அபாயத்திற்கு உள்ளாகிறார்கள் என்கிறார் அவர்.”

‘அம்மா-அப்பா’, மம்மி, டாடி யாக மாறி, பிற்பாடு மாம், டாட் என்று மாறி அந்த ‘அம்மா’ வின் உணர்ச்சிகளையெல்லம் அடியோடு அழித்துவிட்டன.

மரபு சார்ந்த விஷயங்களை, மதசம்பந்தமான நெறிகளை,  குடும்ப உறவுகளை,  கர்னாடக இசையை, நாட்டுப் புறப்பாடல்களை,  பெரியவர்களுக்குச் செலுத்தும் மரியாதை முறைகளை அடுத்த தலைமுறைக்கு கடத்த முகமிழந்த மனிதர்களால் முடியாது.  நம்புங்கள். மொழியின் நினைவுகள் நமது ஜீன்களில் பொதிந்துள்ளன். மீட்டெடுக்க சந்தர்ப்பம் மட்டும் தாருங்கள்.  

ஆழ்மனதோடு உரையாட, வார்த்தைகளின் ஜீவனை உணர தாய்மொழியால் மட்டுமே இயலும்.